Zespół urbanistów i informatyków z Uniwersytetu Tsinghua w Chinach odkrył, że system planowania miejskiego oparty na sztucznej inteligencji potrafi przewyższyć ludzkich ekspertów w tworzeniu projektów urbanistycznych. Ich badania, opublikowane w czasopiśmie Nature Computational Science, opisują czynniki, które zostały uwzględnione w opisie idealnego planu miejskiego oraz jak dobrze ich AI sprawdziło się podczas testów.
Historia Rozwoju Miejskiego
Przez większość historii miasta rozwijały się organicznie. Urbanistom i inżynierom zależało na zaspokojeniu bieżących potrzeb. W wielu przypadkach taki chaotyczny sposób rozwoju miejskiego prowadził do wyników dalekich od optymalnych. W ostatnich czasach miejscy urzędnicy i planiści próbowali podejść bardziej logicznie do problemu. Tworzyli projekty dla obszarów do zagospodarowania, uwzględniając takie aspekty jak warunki życia i kontrola zanieczyszczeń.
Zastosowanie AI w Urbanistyce
Rozrost miast doprowadził do rozwoju urbanistyki jako nauki i pojawienia się profesjonalnych ekspertów ds. rozwoju miejskiego. Nauka ta może być niezwykle skomplikowana z powodu rosnącej liczby zmiennych, które muszą być uwzględnione w miarę rozwoju miast. W tym nowym podejściu zespół badawczy znalazł sposób na zastosowanie AI do złagodzenia problemu.
Koncepcja „15-minutowego Miasta”
Podczas tworzenia systemu AI, zespół postanowił wykorzystać koncepcję „15-minutowego miasta”. Oznacza to, że mieszkańcy planowanej społeczności powinni być w stanie dojechać z domu do niezbędnych usług w ciągu 15 minut. W takim systemie jakość życia poprawia się dzięki skróceniu czasu podróży i znacznemu zmniejszeniu zanieczyszczenia powietrza. Badacze szkolili system przy użyciu wcześniejszych planów stworzonych przez ludzi wraz z czynnikami, które uważa się za dobre cechy projektowe.
Wyniki i Wnioski
Po zbudowaniu systemu, grupa badawcza użyła go do zaprojektowania małej społeczności w bloku miejskim 3×3. Pozwoliło im to dostosować system, co prowadziło do ulepszeń. Następnie stopniowo zwiększali rozmiar pożądanego rozwoju i badali jego wyniki.
Zespół odkrył, że plany opracowane przez system były tak dobre lub lepsze niż te stworzone przez ludzi. Zauważyli również ogromne skrócenie czasu – z godzin do sekund. Zespół doszedł do wniosku, że ich system nie ma na celu zastąpienia ludzkich urbanistów. Chodzi o to, aby uwolnić ich od rutynowych części planowania miejskiego, pozwalając skupić się na ogólnych koncepcjach.
